Ekologia.pl

Autor: Arkadiusz Baranowski

Wystaw Komentarz

Czy grzechotniki teksaskie są niebezpieczne dla człowieka?

Węże — u jednych budzą podziw i fascynację, a u innych paniczny strach oraz obrzydzenie. Niektóre gatunki można hodować w warunkach domowych, natomiast zdecydowana większość węży powinna występować wyłącznie naturalnie w określonych regionach. Idealnym przykładem jest grzechotnik teksaski, którego hodowla jest surowo zakazana. Na stronie ekologia.pl można zapoznać się ze szczegółowym opisem tego gatunku, który występuje w Ameryce Północnej (Stany Zjednoczone, Kalifornia, Arizona, Nowy Meksyk, Teksas, Oklahoma).

Grzechotniki (Crotalus atrox) charakteryzują się dosyć sporą trójkątną głową oraz zakrzywionymi ruchomymi zębami jadowymi. Ciało jest koloru oliwkowobrązowego z plamami w przeróżnych barwach. Na końcu krótkiego ogona umiejscowiona jest grzechotka w czarno-białe poziome pasy, która wydaje określone odgłosy mające odstraszyć ewentualnych agresorów (dźwięk jest słyszalny nawet do 30 m). Najmniejsze okazy osiągają około 90 cm długości, natomiast najwięksi przedstawiciele tego gatunku mierzą nawet do 1,7 metrów. Węże w naturalnych warunkach mogą przeżyć nawet 20 lat. 

Czym żywią się grzechotniki teksaskie?

Młode osobniki polują głównie na jaszczurki i bezkręgowce, natomiast dorosłe węże jedzą małe ssaki (gryzonie), gady oraz ptaki gnieżdżące się na ziemi. Zapewne większość osób zastanawia się, czy ten gatunek atakuje ludzi. Otóż jest to drugi pod względem wielkości jadowity wąż występujący w Ameryce Północnej, który charakteryzuje się wysoką pobudliwością i agresywnością. Według dostępnych danych Crotalus atrox odpowiada za największą liczbę śmiertelnych ataków na ludzi w USA. Spora dawka jadu o działaniu hemotoksycznym, która dostaje się do organizmu człowieka, powoduje m.in.:

• rozpuszczanie białka,
• uszkodzenie naczyń,
• obfite krwawienie,
• hipowolemiczny wstrząs,
• martwicę tkanek,
• powiększenie węzłów chłonnych,
• przyspieszenie akcji serca,
• paraliż układu oddechowego.

Gdzie można spotkać grzechotniki?

Mimo iż przedstawiciele tego gatunku zazwyczaj prowadzą nocny tryb życia, to przy odpowiednich temperaturach i sprzyjających warunkach atmosferycznych mogą również uaktywniać się w dzień (szczególnie jesienią i wiosną). Grzechotnik teksaski zamieszkuje pustynie i półpustynie, ukrywając się w norach gryzoni, jaskiniach, pod głazami czy w zaroślach suchych lasów, a także na plażach.